Автор: Васко Богдановски

Суштинскиот фактор што треба да се земе предвид кога се инвестира во компанија е квалитетот на нејзината дејност. Квалитетот на дејноста е исто како љубовта во бракот. За еден брак да функционира без љубов треба многу коцки да се поклопат, што во пракса е речиси невозможно. Останатите фактори, како одлуките на менаџментот, финансиската моќ на компанијата и вреднувањето на акциите, се исто така важни но се второстепени. Без квалитетна дејност, воопшто не ги ни разгледувајте останатите фактори.

Пред да купите одредена акција, треба да го разберете деловниот модел и да проверите дали компанијата ги исполнува следните три критериуми:

• Критериум 1. Дали компанијата расте? Компанијата треба континуирано да ги зголемува приходите и заработката (EPS), и тоа со над 10% од акција во секоја од изминатите десет години. Овој раст бил конзистентен дури и за време на рецесии.
• Критериум 2. Дали компанијата креира вредност за своите акционери? Компанијата треба да има одличен бизнис кој нема потреба од нови големи инвестиции, има висок поврат на инвестицискиот капитал (ROC од најмалку 15% и ROE од најмалку 15%), а во просек користи само 30% од својот оперативен паричен тек за капитални расходи. 
• Критериум 3. Дали компанијата има ценовна моќ? Компанијата била постојано профитабилна, со пристојни и стабилни профитни маржи во добри и лоши времиња, и тоа во секоја од последните десет години поединечно. Нејзината оперативна маржа се движела стабилно над прагот од 10% дури и за време на рецесијата. 

Топ 3 критериуми кои што одредена компанија треба да ги исполнува пред да ја купите нивната акција

Претходно во овој текст, накратко се запознавме со трите критериуми што одредена компанија треба да ги исполнува пред да инвестирате во нивната акција. Во следните секции ќе навлеземе во повеќе детали за секој од овие три критериуми за да се објасни зошто компаниите кои ги исполнуваат овие финансиски критериуми можат постојано да го инвестираат својот капитал со високи приноси на долги временски периоди, можат да ги зголемат своите цени без да им се намали продажбата и се отпорни како на конкуренцијата така и на економските циклуси.

Критериум 1: Кои финансиски показатели се важни при проценка на растот на компанијата?

Како инвеститори, се разбира, сакаме нашите инвестиции да растат. Затоа и компаниите во кои инвестираме треба да растат. Но, точно кој дел од компанијата треба да расте? 

Билансот на состојба ви го покажува растот на средствата и капиталот. Билансот на успех, пак, го покажува растот на приходите и нето добивката на компанијата. Но, постои и трета опција. 

Според мислењето на многу инвеститори и компании, најдобрата метрика за проценка на растот е слободниот паричен тек по акција.  За разлика од нето добивката, која е сметководствена метрика и остава простор за дискреција од страна на сметководителите и менаџерите, слободниот паричен тек го покажува точниот износ на пари што влегле и излегле од компанијата во текот на пресметковниот период.

Иако e можеби најважен поединечен показател, растот на слободниот паричен тек по акција сам по себе не е доволен за да се процени вредноста на компанијата. Утврдувањето на растот на слободниот паричен тек на компанијата е само првиот чекор во една квалитетна анализа.  

Вториот чекор е да откриеме дали тој раст е одржлив и во иднина. А за да го задржи и реинвестира профитот во раст, најбитно за компанијата е да има можности. Затоа е важно да се разберат трендовите што го продуцирале растот во минатото и да се постигне уверување дека тој ќе продолжи. 

Таквиот раст може да дојде преку зголемување на цените, креирање и продажба на нови производи или продажба на постоечки производи на нови пазари. Колку ќе е сигурен идниот раст на компанијата најдобро може да се види преку ефикасното распределување на капиталот од страна на менаџментот и способноста на компанијата да додаде вредност во својот синџир на снабдување и да се заштити од конкуренцијата.

Критериум 2: Како компаниите креираат вредност за своите акционери? 

Најдобриот показател за тоа колку добро работи една компанија, од перспектива на корпоративните финансии, е нејзиниот поврат на капиталот (ROC). ROC е мерка за приносот кој една компанија го генерира од капиталот што го инвестирала. Оваа мерка ни покажува колку е таа компанија ефективна во користењето на собраниот капитал.

Повратот на капиталот на компанијата мора да биде поголем од цената на капиталот. Ако компанијата може да позајми капитал со околу 2% и може да го инвестира со принос од 20%, тогаш со текот на времето компанијата создава вредност. Ако компанијата позајми капитал со 7% а може да генерира принос од само 3%, тогаш со текот на времето ја уништува својата вредност.

Секако дека високиот поврат на капиталот е одличен, но постојано високата вредност во текот на долг временски период е уште подобра. Многу може да се заклучи од компанија која е способна долго време да одржува висок поврат на капиталот. 

Освен што сигнализира дека компанијата е ефикасен распределувач на капитал и дека може ефективно да го користи капиталот што го собира, постојано високата вредност во текот на долг временски период сугерира и дека компанијата има предности во однос на нејзините конкуренти.

Ако ги анализираме бизнис моделите на овие компании, можеме да откриеме во што всушност се состои нивната додадена вредност. Имено, тие: 

• честопати уживаат комбинација од нематеријални предности (силен бренд, интелектуална сопственост, итн.), 
• имаат пониски трошоци (можат да го произведат она што го продаваат по пониска цена од нивните конкуренти), 
• подолго ги задржуваат своите клиенти благодарение на т.н. трошоци за префрлање (нивните клиенти ќе имаат трошоци или сложени постапки за префрлување во случај да сакаат да се префрлат кај конкурентите), 
• и ги користат поволностите од мрежните ефекти (нивниот производ се подобрува како што се зголемува бројот на луѓе кои го користат).

График 1: акциии oд компании кои во последните 10 години успеале да остварат просечен поврат на капиталот (ROC) од над 15%

Критериум 3: Кои компании имаат ценовна моќ?

Успехот на компаниите лежи на два клучни столба: односот со инвеститорите и врската во синџирот на снабдување. Благодарение на ефективниот однос на компаниите со своите инвеститори, компаниите имаат постојано висок принос на капиталот, а ефективната врска во нивниот синџир на снабдување придонесува за континуирано одржување на висока маргина.

Бруто профитната маргина се изразува како процент на бруто добивката во однос на приходот. Ако една компанија генерира 10 милијарди долари приход и 6 милијарди долари бруто-добивка, тогаш таа компанија има бруто профитна маргина од 60%. Ова значи дека компанијата креира производи, или услуги, за 4 долари и ги продава за 10 долари. Очигледно е подобро да креирате нешто за 4 долари и да го продадете за 10 долари отколку да креирате нешто за 8 долари и да го продадете за 10 долари.

Бидејќи бруто-добивката, исто како и нето-приходот, може лесно да се штелува од страна на сметководителите, за броител во пресметката на маргините се претпочита слободниот паричен тек. Маргината на слободниот паричен тек се пресметува така што слободниот паричен тек на компанијата се дели со нејзиниот приход и се изразува како процент. Тоа е мерка за износот на готовина генерирана од една компанија како дел од нејзиниот приход. Постојано високата маргина на слободниот паричен тек одржана во текот на долг временски период е најдобриот показател дека компанијата има ценовна моќ.

Табела 1: акциии oд компании кои во последните 10 години успеале да одржат многу висока просечна маргина на слободен паричен тек

На крајот, откако ќе пронајдете компанија која покажала одлични деловни перформанси во минатото, треба да ја земете предвид и природата на бизнисот, што всушност го претставува четвртиот а можеби и најбитен критериум кој треба да го исполни една компанија пред да се инвестира во неа. Која суштинска особина на бизнисот одиграла клучна улога за успехот на компанијата и дали тој ќе продолжи да работи исто како и досега? Впрочем, за оние кои купуваат акции сега, многу побитно е како компанијата ќе работи во иднината отколку како работела во минатото.

Заклучок 

Инвестицискиот универзум содржи илјадници котирани компании од кои инвеститорите можат да избираат. Скриен во инвестицискиот универзум постои и мал кластер на компании кои се тешки за наоѓање а споделуваат неколку ретко позитивни финансиски карактеристики.  Овие компании можат постојано да го инвестираат својот капитал со високи приноси на долги временски периоди, можат да ги зголемат своите цени без да им се намали продажбата и се отпорни како на конкуренцијата така и на економските циклуси.

Пред да купите одредена акција, треба да го разберете нејзиниот деловен модел и да проверите дали компанијата има високи вредности кај трите основни финансиски карактеристики: слободниот паричен тек по акција, повратот на капиталот (ROC) и маргината на слободниот паричен тек.

• Според мислењето на многу инвеститори и компании, најдобрата метрика за проценка на растот е слободниот паричен тек по акција и дали тој раст е одржлив и во иднина. За да се открие тоа треба да се разберат трендовите што го продуцирале растот во минатото и да се постигне уверување дека тој ќе продолжи. 

• Најдобриот показател за тоа колку добро работи една компанија, од перспектива на корпоративните финансии, е нејзиниот поврат на капиталот (ROC). Секако дека високиот поврат на капиталот е одличен, но постојано високата вредност во текот на долг временски период е уште подобра. Многу може да се заклучи од компанија која е способна долго време да одржува висок поврат на капиталот. 

• Маргината на слободниот паричен тек се пресметува така што слободниот паричен тек на компанијата се дели со нејзиниот приход и се изразува како процент. Тоа е мерка за износот на готовина генерирана од една компанија како дел од нејзиниот приход. Постојано високата маргина на слободниот паричен тек одржана во текот на долг временски период е најдобриот показател дека компанијата има ценовна моќ.

И ова е само почеток. Самото селектирање на компаниите не е доволно. Откако инвеститорот ќе е длабоко уверен дека пронашол акција од квалитетна компанија која се тргува по атрактивна цена, тој ќе треба да одлучи како компанијата ќе се вклопи во неговото портфолио. 

Дали таа акција треба да биде неговата најголема позиција или ќе ја гради позицијата постепено со контниурано докупување на акцијата. Дали ќе е потребно да продаде акција од друга компанија за да ослободи готовина за новата позиција? И кој ќе е соодветниот момент за продажба на акцијата?   

Ако сакате да ги откриете критериумите според кои ги селектираме акциите во нашето инвестициско портфолио, засладете нѐ, контактирајте нѐ и приклучете се на Opfolio инвестицискиот клуб. Кај нас нема да наидете на агресивни реклами, лесни трикови и брзи начини за збогатување, туку само информирана, искрена и пријателска едукација.

Почнавме да инвестираме на 1 јануари 2022 година, а од тогаш заклучно до 16 јуни 2023 година, нашето инвестициско портфолио има остварено добивка од 71.116 евра  или 29,9%. За споредба, во истиов период, индексот S&P500 остварил принос од -8,1% а индексот Nasdaq од -12,5%. 

Ворен Бафет е најчесто цитиран со реченицата: „Цената е она што го плаќате, а вредноста е она што го добивате.“ Или, цената на акцијата е она што го плаќате, а приносот од растот на акцијата и исплатените периодични дивиденди се она што го добивате. 

Па така, кога се анализираат акции од поединечни компании, најчесто се зема предвид коефициентот цена/добивка. Ова е најлесниот начин за утврдување дали една акција е потценета или преценета, но дали е и најдобар?

Што покажува коефициентот цена/добивка (p/e) за цената на акцијата

Коефициентот цена/добивка (p/e) ни го покажува односот помеѓу моменталната цена на акцијата и добивката што компанијата ја остварила во претходната година. 

На пример, акцијата на Dropbox Inc (DBX) има коефициент од околу 11, што значи дека ако купиме акција од оваа компанија, таа би требало да оствари 11-годишни добивки на ниво од претходната година за да ни ја врати вредноста што сме ја платиле денес. 

Па така, акцијата на Microsoft, со коефициент цена/добивка од 31, се смета за скапа, додека акцијата на Ford, со коефициент 7, за евтина.

Можеби изгледа како претерано поедноставување, но многу инвеститори својата проценка за потценетоста на компаниите најчесто ја базираат на овој коефициент. Овој начин на инвестирање во компании со ниски показатели и чекање пазарот да ги ревреднува се чини одговорен и интелигентен, но тој има свои недостатоци.

Приносите на акциите од компаниите со низок коефициент цена/добивка се со висока волатилност и во континуитет се најчесто полоши во однос на пазарните индекси. Освен тоа, коефициентот цена/добивка сам по себе не е доволен за да се донесе заклучок за некоја компанија. 

На пример, врз основа на цените на крајот на 2022 година и проценките од страна на аналитичарите за заработка во 2023 година, Microsoft и American Water Works моментално се тргуваат со ист показател цена/добивка (p/e) од 31, но овие две компании имаат сосема различни изгледи за иднината. 

Тие работат во различни сектори (информациска технологија и комунални услуги), се со многу различен остварен поврат од капиталот (Microsoft има 31% наспроти 5% на American Water Works) и многу различни структури на капиталот (Microsoft има нето парични средства на сметка, додека American Water Works има висок износ на долг).

Што ако кофициентот цена/добивка (p/e) е висок?

Како противтежа на овој начин на вложување, се појавува еден нов бран на инвеститори кои сметаат дека селекцијата на акциите во нивните инвестициски портфолија не треба да се заснова единствено на вредноста на коефициентот цена/добивка.

Според нив и повисоки вредности на овој коефициент се оправдани ако компаниите имаат конкурентска предност изразена преку повисоки профитни маргини и ако создаваат долгорочна вредност за акционерите независно од економските циклуси, остварувајќи во континуитет повеќе парични средства на единица вложен капитал.

Поддржувачите на овој инвестициски процес не ги класифицираат акциите како евтини или скапи, туку ги вреднуваат како акции од високо или нискоквалитетни компании.

Да го погледнеме, на пример, показателот за ангажиран капитал (ROCE), кој се користи за мерење на профитабилноста на компаниите и ефикасноста со која тие го користат својот капитал. За Microsoft, овој показател изнесува 30% и е поголем за 87% во однос на просекот од 16% на компаниите кои се во структурата на индексот S&P500.

Па ако инвеститорот ја анализира акцијата преку коефициентот цена/добивка, ќе утврди дека треба да плати 40% повисока цена, но со подлабока анализа ќе сфати дека купува акција од компанија со дури 87% подобрa профитабилност  во однос на просекот. 

Според новиот бран на инвеститори, овој начин на инвестирање во висококвалитетни компании носи повисоки и попредвидиливи приноси за инвеститорите на долг рок.

Дали вреди да се инвестира во висококвалитетни компании по која било цена?

Проблемот со овој начин на инвестирање е што постои опасност погрешно да биде интерпретиран како произволно купување на која било акција по која било цена.

За да се избегне оваа стапица, при разгледување на акција со висок коефициент цена/добивка, на пример од над 30 или 40, инвеститорите треба да се силно убедени во нејзините изгледи за иднината.

Инвестирањето во високовреднувана акција мора да е оправдано од неколку супериорни фундаментални показатели: 

• компанијата да има барем 70% бруто маргина, 
• компанијата да има екстремно високи показатели за профитабилност од ангажираниот капитал и добра конверзија на готовината, 
• компанијата да нема долг или да има повеќе од доволна покриеност на каматата, и
• задолжително да има добра препознатливост на брендот или квалитет на франшизата и долгорочна предвидливост на добивките на компанијата.

Како да се вреднуваат висококвалитетните компании?

Според моделот изработен од Credit Suisse, ако некоја компанија има показател за ангажиран капитал од 8% и подеднаков трошок за ангажиран капитал, се очекува таа компанија да се тргува на просечен кофициент цена/добивка (p/e) од 12.5 без разлика на растот на добивките (види табела горе). 

Ако компанијата успее да генерира повисок принос од ангажираниот капитал, тогаш растот на добивките додава дополнителна вредност. Па така, компанија која успеала да има ефикасност за користење на својот капитал од 24% се очекува да се тргува со кофициент цена/добивка (p/e) од 16.1 дури и при раст на добивките од само 4%. 

Ако истата компанијата оствари посилен раст на добивките од 10%, нејзиното вреднување би било оправдано и со коефициент цена/добивка (p/e) и од 25.7.

Од табелата може да се заклучи дека компаниите кои не успеваат да генерираат повисок принос за своите инвестиции од трошокот на капитал го уништуваат акционерскиот капитал, додека висококвалитетните компаниите со остварени високи показатели за ангажиран капитал се сензитивни на промените на растот на добивките. 

Заклучок

Не предлагам целосно да се игнорира показателот цена/добивка (p/e) или пак едноставно да се купи акција од која било компанија по која било цена. Тоа не е целта на овој текст. 

Целта е да се потенцира дека пред да се купи акција од некоја компанија треба да се анализира од повеќе перспективи. Ова не е едноставен процес и бара многу време, вештини, пристап до информации, претплати до квалитетни аналитички платформи и слично. 

Затоа, најдобар начин за повеќето индивидуални инвеститори да научат повеќе за инвестирањето е да нѐ заследат, да нѐ контактираат и да се приклучат на нашиот Инвестициски клуб. Со нас нема да наидете на агресивни реклами, лесни трикови и брзи начини за збогатување, туку само информирана, искрена и пријателска едукација.

Отворени инвестициски фондови се специфични инвестициски фондови, кои се еден од поинтересните начини на вложување и зголемување на вашите парични средства. 

Continue reading

Најчесто за добар инвеститор се смета оној кој умее да препознае која компанија има добра иднина, а која ќе стагнира или пропадне. 

Ова е несомнено важна вештина, која им помогнала на многу инвеститори многукратно да си го зголемат своето богатство, но во овој текст сакам да ви покажам два модели на инвестирање. Текстот дава одговор зошто е некогаш многу поважно да се потпрете на добра стратегија за комбинирање на различни инвестициски класи.

1. Купување на акции од различни инвестициски класи

Оваа стратегија е всушност план за тоа како да ги распределите вашите средства на различни инвестициски класи и региони. Со добра комбинација на вашите средства, не мора да сте махер на берза за лесно да го зачувате па и зголемите своето богатство. 

За почеток, да објасниме зошто прекумерната изложеност кон одредени индивидуални акции може дури и да му наштети на вашето инвестициско портфолио. 

2. Купување на акции од индивидуална компанија

Кога купувате акција од индивидуална компанија, преземате низа ризици кои се специфични само за неа, и не се однесуваат на секторот или на пазарот како целина.

Овие ризици можат да бидат секакви: сметководствени скандали како случајот „Вајркард“ (Wirecard), до оперативни несреќи, каква што доживеаа Бритиш петролеум со излевањето нафта во Мексиканскиот Залив, до регулаторни проблеми, каков што беше скандалот со издувни гасови кој во 2015 година прекуноќ ја намали вредноста на (германскиот производител на автомобили) Фолксваген за една третина. 

Постојат и други ризици. Па така, може да се случи долгоочекуван лек на некоја компанија од здравствениот сектор да се покаже неуспешен, или да испадне дека некој нов нафтен бунар не е ништо друго освен обична дупка. 

Згора на тоа, последниве неколку години бележат зголемена регулаторна и јавна нетолеранција спрема лоши кооперативни практики. За само пет години, од 2016 до 2021 година, вкупниот број на казни изречени против компаниите во САД се зголеми за три пати. Се покажа дека оваа појава доведува до трајно уништување на вредноста на компаниите.

Најпоразително е тоа што за сиов преземен ризик овие инвеститори не добиваат соодветна компензација т.е. предност во однос на инвеститорите со диверзифицирано портфолио на акции. Ова може и да се докаже.

На пример, големите швајцарски компании вообичаено се сметаат за прилично стабилни. Но само една од првите 20-те најголеми по големина компании во Швајцарија има помала волатилност од индексот на акциите од пазарите во развој. Овие индекси вообичаено се сметаат за поризична опција. 

Во меѓувреме, ниту една акција во S&P 500 нема помала нестабилност од индексот како целина.

Споредба на двата модели на инвестирање

Да ги споредиме недостатоците на иневстицискиот пристап кој подразбира едноставно избирање на одредени акции со придобивките од пристапот кој подразбира распределба на средствата. 

1. Добро дизајнирано портфолио содржи разновиден спектар на средства, акции и обврзници, што во повеќето случаи овозможува падот во една инвестициска класа да се компензира со добивка во друга.

2. Инвестициската стратегија треба да вклучува и географска диверзификација. Сепак, повеќето инвеститори се пристрасни кон акциите од домашните компании, и вложувајќи ислучиво или претежно во нив, ги изложуваат своите средства на преголем ризик од ненадеен пад на домашниот пазар. Токму тоа се случи неодамна во Словенија, Бугарија и Русија.   

Како да инвестирате

Поставувањето на процент од вашите вкупни средства што сакате да го инвестирате во акции или други средства може да ве заштити од тенденцијата што ја имаат повеќето инвеститори, а тоа е да купуваат на врвот (кога цените се високи) и да продаваат на дното.

Заклучок

Кога купувате акции од една компанија, преземате низа ризици кои се специфични само за неа, и не се однесуваат на секторот или на пазарот како целина.

Со тоа се изложувате на поголем ризик, а не добивате соодветна компензација т.е. предност во однос на инвеститорите со диверзифицирано портфолио на акции.

Затоа, препорачувам широка диверзификација на вашето инвестициско портфолио чии акции се рамномерно изложени низ целиот пазар, вклучувајќи добра комбинација на мали, средни и големи компании, како и прилично рамномерна распределба помеѓу потценети акции и акции со силен раст. 

Следете нѐ и дознајте повеќе за одличниот потенцијал на поврат на вашите средства.

Прашањето дали треба да ги инвестираме своите средства е денес речиси беспредметно бидејќи, директно или индиректно, сите ние го правиме тоа. Инвестираме во компании, акции, депозити, недвижности, пензиски фондови, и слично. Вистинското прашање на кое треба да му најдеме одговор е како најдобро да ги инвестираме своите средства.

Човек кој не инвестира не се грижи за својот раст.

Честа предрасуда за инвестирањето

Причината поради која две-три години одложував да ја направам својата прва инвестиција беше предрасудата дека за инвестирање се потребни големи средства. На крајот сепак се одлучив и, пред неколку години, инвестирав во потценета акција од компанија со силни фундаментални показатели, која е лидер во својата индустрија. Набргу по инвестицијата, компанијата реши дел од својата добивка да ја подели како дивиденда, што беше причина вредноста на нејзината акција да се удвои за само неколку месеци. 

По ова прво и позитивно искуство, разговарав со моите родители и ги убедив семејната заштеда, која дотогаш ја чувавме во депозити, да ја инвестираме во акции, како многу поефикасен начин за оплодување на капиталот. Во тој период, каматните стапки на депозити ионака постојано се намалуваа, паѓајќи од 10%, на 8%, 6%, 4%, за денес големите банки да нудат годишни депозити од само 0,1%. Инвестиравме во портфолио од неколку компании од различни индустрии, кои работеа солидно и чии акции сметав дека се потценети. Дел од акциите доживеаа силен раст, и за неочекувано кратко време ја удвоија својата вредност. Во меѓувреме, растеше и мојата прва инвестиција, па во рок од три години, акциите на компанијата во која првично имав вложено се зголемија за 3 пати. Тука секако не ги сметам годишните добивки од дивиденда.

Две лекции за инвестирањето: Неликвидност и други препреки

Но, не беше сè така сјајно. И покрај тоа што една од компаниите во која имав вложено средства работеше одлично, нејзините акции не беа ликвидни – не постоеше речиси никаков интерес за тргување со нив од страна на инвеститорската јавност, поради што извесен период средствата ми беа „заглавени“. За среќа, набргу компанијата даде јавна понуда до сите акционери за откуп на акции, па успеав да ги продадам своите и да остварам принос. 

Неодамна научив и дека во инвестирањето може да се наиде и на други неочекувани препреки. Имено, менаџментот на една домашна компанија во која имав вложено акции, непочитувајќи ги позитивните корпоративни практики, реши извршниот директор, кој во исто време е и најголем акционер во компанијата, да го награди со 60% од нето добивката. Тоа не беше добро прифатено од инвеститорската јавност, па за два дена по објавувањето на оваа одлука, цената на оваа акција падна за 50%. Тоа беше причина за непланирано одвојување на дополнително време, пари и енергија за остварување на своите акционерски права. 

Не ризикувајте! Инвестирајте.

Велат дека најмногу ризикува оној што воопшто не ризикува. Зaтоа на инвестирањето на пазарот на капитал гледам како на одлична можност, првенствено за зачувување, а подоцна и за оплодување на стекнатиот капитал. Но, инвестирањето има и свои ризици, поради кои можеби не е препорачливо поединец кој нема знаење и претходно искуство самостојно да се впушти во инвестицискиот процес.

Во мојата работа увидов дека многу од потенцијалните инвеститори имаат три главни недоумици во врска со инвестирањето: 

1. Почетен износ 
2. Ликвидност на средства
3. Стручност за следење на берзата и остварување на акционерските права 

Можноста да им помогнам на потенцијалните инвеститори да ги преминат овие препреки е токму она што ме поттикна да го основам Opfolio. Доколку и вие се прашувате каде да инвестирате, останете на нашата веб страна и дознајте повеќе за одличниот потенцијал на поврат на вашите средства.